سلام بچه­ها! (عکس 1)
از آخرین پستم بیشتر از یک هفته گذشته و من با توجه به سابقه درخشانم تو این وبلاگ، نباید زیاد طولش بدم و یه پست درست و حسابی دیگه بذارم.
من قبلا یه پـسـت گذاشته بودم و تو اون یه سری پیشنهادات کلی برای یه نوع دیگه از مطالب داده بودم، . چون به جز سعید کسی این پست رو تحویل نگرفت خودم یه پست طبق اون پیشنهاد میذارم ، شاید شما هم خوشتون اومد یه پست گذاشتین.

من سنگ بنای این سفرنامه رو روی عکس­هایی که از اونجا گرفتم بنا میکنم

یه خوبی دیگه که دریا داره اینه که از معدود جاهایی که آدم میتونه تو اون خط افق رو ببینه، یعنی تو جاهای دیگه یه طرف ساختمونه یه طرف کوهه و...( تو تهران که بدتره : به خاطره آلودگی هوا شعاع دید تا ته کوچه­ بیشتر نیست)، ولی تو دریا آدم میتونه به هم رسیدن زمین( البته آب روش رو گرفته) و آسمون رو تماشا کنه و لذت ببره.

ولی اینجا من میخوام در مورد یه مطلب دیگه صحبت کنم، اون هم پرندگان دریایی است:
من این پرنده­ها رو بیشتر تو فصل­های سرد سال تو دریای خزر دیدم، که خیلی هم نزدیک به ساحل میشن و تو گروه­های 10-20 تایی پرواز میکنن و ماهی شکار میکنن.
روش پرواز این پرنده­ها خیلی جالب بود: دم ساحل باد تقریبا تندی میومد این پرنده­ها برخلاف باد جهت میگرفتند و خیلی آروم بال میزدن و با اینکار تقریبا نسبت به زمین ثابت میموندن، در همین حال یه نقطه مشخص تو آب رو نگاه میکردن و بالاخره با یه شیرجه کاملا عمودی و با شتابی باور نکردنی ماهی رو با نوکشون از تو آب میکشیدند بیرون. نکته جالبتر اینکه بعضی وقت­ها ماهی دوباره از منقار پرنده بیرون میفتاد و اون دیگه نمیتونست بگیردش.
اگه یه وقت کنار ساحل بودین برین یه جای خلوت گیر بیارید و آروم بشینید تا بتونید پرنده­ها رو خوب تماشا کنید.
من برای اولین بار بود که به طور جدی سعی کردم از پرنده­ها در حالت­های مختلف عکس بگیرم، کار خیلی سختیه چون باید از یه شی متحرک عکس بگیری و لحظه رو شکار کنی هم باید حواست باشه که در اثر حرکت سریع پرنده، عکس تار نشه ولی از طرفی هم خیلی لذت بخش است، اینکار رو به شما هم توصیه میکنم.

عکس4